W związku z informacją o przeszukaniu w dniu 30 listopada 2022 roku zajmowanych przez Panią prokurator Ewę Wrzosek pomieszczeń służbowych w Prokuraturze Rejonowej Warszawa-Mokotów w Warszawie pod jej nieobecność i zatrzymania jej komputerów służbowych oraz pendrive’a Stowarzyszenie Adwokackie Defensor Iuris wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że w jednostce prokuratury doszło do tego rodzaju czynności procesowej w stosunku do urzędującego prokuratora; okoliczności przeprowadzenia tych czynności wskazują na naruszenie procedur i złamanie podstawowych standardów.
W przypadku przeszukania pomieszczeń lub miejsc zamkniętych instytucji państwowych wymagane jest zawiadomienie kierownika tej instytucji lub jego zastępcy albo organu nadrzędnego i dopuszczenie ich do udziału w czynności. Według dostępnych informacji, nie było przy przeszukaniu pomieszczeń służbowych prokuratora osób uprawnionych do udziału w tej czynności, co jest o tyle niepokojące, że nośniki danych zatrzymane w wyniku przeszukania mogły zawierać informacje niejawne lub objęte tajemnicą służbową. W takiej sytuacji dla zachowania bezpieczeństwa informacji, które mogą być niejawne, obecność kierownika instytucji jest kluczowa. Zważywszy, że okoliczności nie wskazują na sytuację naglącą, dokonanie przeszukania pomieszczeń pod nieobecność prok. Wrzosek wskazywać może na nadużycie uprawnień przez zarządzającego przeszukanie, a także może ono stanowić podstawę do podejrzeń w zakresie rzetelności czynności.
Według treści komunikatu opublikowanego na stronach rządowych, następnego dnia po ww. zdarzeniu, Prokuratura Regionalna w Szczecinie skierowała do Sądu Najwyższego wnioski o uchylenie immunitetów dwóm warszawskim prokuratorkom: Pani Ewie Wrzosek z Prokuratury Rejonowej Warszawa-Mokotów oraz Pani Małgorzacie M. z Prokuratury Rejonowej Warszawa-Żoliborz w Warszawie.
Przypomnieć należy, że prokurator Ewa Wrzosek była objęta pozaprawnymi działaniami inwigilacyjnymi systemem Pegasus, dlatego z dużą ostrożnością należy podchodzić do pozyskanego w ten sposób materiału, którego prawdziwość i rzetelność może budzić poważne wątpliwości procesowe.
Prawem każdego obywatela jest dostęp do sądu, sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony uprzednio na mocy ustawy oraz fundamentalne domniemanie niewinności. Tymczasem, postępowania dyscyplinarne prowadzone przed Izbą Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego nadal dotknięte są wadą pierwotną sądu nienależycie obsadzonego, ponieważ zasiadają w tej izbie nielegalnie powołani na urząd neo- sędziowe.
Izba Odpowiedzialności Zawodowej SN nie spełnia warunków sądu niezawisłego i bezstronnego. Europejski Trybunał Praw Człowieka kilkukrotnie orzekł udzielając postanowień zabezpieczających w sprawach dyscyplinarnych dotyczących polskich sędziów i zakazując orzekania tej izbie jako nie spełniającej kryterium niezależnego i bezstronnego sądu ustanowionego przez prawo, zgodnie z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Tymczasem, panie prokuratorki staną przed tym organem, który będzie decydował o uchyleniu im immunitetów, zezwoleniu na ich ściganie karne i zawieszeniu w wykonywaniu obowiązków służbowych, co świadczy o tym jak palący jest problem przywrócenia praworządności w systemie postępowań dyscyplinarnych.
Każdy prokurator, sędzia, adwokat, ma prawo do rozpatrzenia wniosku o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności przez bezstronny i niezawisły od jakiejkolwiek władzy politycznej sąd, w którego składzie zasiadają osoby legalnie powołane na urząd sędziowski.
Zauważamy także koincydencję czasową zdarzeń w postaci skierowania wniosku o uchylenie Pani prokurator Ewie Wrzosek immunitetu prokuratorskiego i zarzutu dyscyplinarnego rzekomego zaangażowania politycznego a przegłosowaną w tym samym czasie w polskim parlamencie głosami większości parlamentarnej, kontrowersyjną prawnokarnie i wzbudzająca sprzeciw środowisk prawniczych, ustawą o zaniechaniu ścigania za przekazanie przez niektóre samorządy danych wyborców w związku z korespondencyjnymi wyborami prezydenckimi zarządzonymi na 10 maja 2020 r., tzw. ustawą abolicyjną. Uchwalona tego samego dnia ustawa przewiduje niewszczynanie postępowań i umorzenie niezakończonych prawomocnym wyrokiem postępowań karnych o przekroczenie uprawnień przez wójtów, burmistrzów i prezydentów miast za przekazanie poczcie spisu wyborców podczas wyborów prezydenckich w 2020 r. Ustawa stanowi, że nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza „o czyn popełniony w czasie obowiązywania stanu epidemii” polegający na przekazaniu operatorowi pocztowemu spisu wyborców w związku z zarządzonymi wyborami na urząd prezydenta. Orzeczone prawomocnie środki karne, środki kompensacyjne oraz środki związane z poddaniem sprawcy próbie, niewykonane w całości lub w części, nie podlegają wykonaniu. Skazania ulegają zatarciu z mocy prawa, a wpis o skazaniu i warunkowym umorzeniu postępowania o te czyny usuwa się z Krajowego Rejestru Karnego.
Przypominamy, że problemy służbowe Pani prokurator Ewy Wrzosek rozpoczęły się właśnie od faktu wszczęcia przez nią śledztwa w sprawie nielegalnych wyborów kopertowych, które to śledztwo zostało natychmiast umorzone przez przełożonych.
Będziemy zatem bacznie obserwować postępy, w tym dalsze poczynania śledczych Prokuratury Regionalnej w Szczecinie, jak też podejmowanych czynności przez IOZ SN. Każdy obywatel, a więc także prokurator ma równe prawo do obrony i rzetelnego postępowania przed niezależnym i bezstronnym sądem ustanowionym przez prawo przyjęte zgodnie z Konstytucją.